Detektyw Melania Kura

Za sprawą książki pod tytułem Detektyw Melania Kura młodzi czytelnicy mogą przeżyć niezłą przygodę z „dreszczykiem”. Otóż..

„Była sobie kura Melanią, która mieszkała na wsi Koniec Świata. Wyglądem nie wyróżniała się wśród innych kur w gospodarstwie, w którym mieszkała: miała białe upierzenie, ciemnoczerwony grzebyk, opadający lekko na lewą stronę, brązowe oczy i bardzo łagodne usposobienie”.

Jednak niech ten opis was nie zmyli bowiem Melania była kurą nadzwyczajną, jej marzeniem było zostać detektywem i robiła wszystko, aby swoje marzenie zrealizować. Nie było łatwo, nikt nie chciał przyjąć jej do pracy. Całe szczęście, że praca w końcu znalazła Melanię.

• 

Wszystko zaczął się od tego, że…

Melania Kura zostaje ochroniarzem. Jej przyjaciel, gospodarz Jakub przekazuje jej tę niezwykłą funkcję, odbierając ja Nygusowi. Nygus to pies, który sam woli spać i nie jest zainteresowany pracą. Co wspaniałe między zwierzętami nie ma rywalizacji i zatargu, ale jak potem się przekonacie wspaniała współpraca.

W każdym razie pierwszy obchód obejścia i okolicy, od razu prowadzi Melanię do zagadki, którą koniecznie należy rozwiązać. Melania dowiaduje się od rzecznej ryby Miętusa, że ktoś zanieczyszcza lokalną rzekę Smętkę. Mieszkająca w niej rodzina Miętusów zaczęła miewać zawroty głowy i senności i myśli o wyprowadzce z obawy o swoje życie. Jak zapewne się domyślacie „To było wyzwanie dla prawdziwego detektywa, dla Melanii Kury!”.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Śledztwo czas zacząć

Melania rozpoczyna śledztwo, angażując Nygusa jako swego asystenta. Trzeba przyznać, że zwierzęta świetnie się dogadują. Kura i pies szybko znajdują przyczynę zanieczyszczenia rzeki i problemu Miętusów. Otóż nad rzeką ktoś urządził nielegalne wysypisko śmieci. Pierwsze oględziny okazują się być niepokojące, podejrzenie pada na Jakuba, gospodarza Melanii. Na szczęście ten trop okazuje się być fałszywy, a zwierzęta oddychają z ulgą. Dalej jest już tylko ciekawiej. Wiele tropów, kilku podejrznych i kłopoty.

Detektyw Melania Kura to bardzo fajna opowieść, której zakończenie nie jest oczywiste. W trakcie czytania można snuć podejrzenia i korygować je wraz z rozwojem akcji. Bohaterzy są sympatyczni i jak wspomniałam, nie ma tu rywalizacji, ale świetna współpraca, co bardzo nam się podobało.

Historia została rozpisana w dziesięć rozdziałów. Czcionka jest dość spora, więc fajna do ćwiczenia czytania. W tekście wiele wytłuszczonych fragmentów, które są dodatkowym ułatwieniem i urozmaiceniem. Książka pełna jest też zabawnych, ciekawych, kolorowych rysunków, w sam raz dla małych detektywów.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Kiedy już pierwsza sprawa detektywistyczną Melanii zostaje rozwiązana, kura zaprasza dzieci do Agencji Detektywistycznej Melanii Kury Koniec Świata 3 do Kącika detektywistycznego. Tam wiele ciekawych informacji na temat śmieci, o których mowa była w opowiadaniu. Dzieci dowiedzą się na przykład:

• Jak długo rozkładają się śmieci?
• Skąd się biorą śmieci?
• Jak sobie poradzić kiedy się na nie natkną na przykład w trakcie spaceru?

W kolejnej części Zostań detektywem, coś dla tych którzy marzą o rozwiązywaniu zagadek detektywistycznych – aż pięć zagadek do rozwiązania, potem kilka stron z Miejscem na notatki oraz Słowniczek detektywistyczny. Podsumowując jest różnorodnie, angażująco, kolorowo, a Melania to bardzo pozytywna i sympatyczna postać.

• 

• 

Listę innych detektywistycznych książki dla dzieci, które polecamy możecie przejrzeć zaglądając do kategorii „książki detektywistyczne” TUTAJ.

Detektyw Melania Kura, Ewa Martynkien, Edipresse Książki, 128 stron, wiek 6 – 8 lat

Książkę można podejrzeć TUTAJ, TUTAJ lub TUTAJ.